ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ-ΨΥΧΑΓΩΓΙΑ-ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

Ήταν καμιά δεκαριά άτομα στον Άγιο Πέτρο για να τους στείλει αναλόγως στη Κόλαση ή στο Παράδεισο…
Αφού έστειλε αρκετούς στη Κόλαση φτάνει σε κάποιο που με μεγάλη ευκολία τον έστειλε στο Παράδεισο!
Πετάγεται τότε ένας από τους επόμενους και του λέει:

-Καλά δε ντρέπεσαι; Αυτός είναι οδηγός λεωφορείου. Πάντα περνάει με κόκκινο, δεν υπολογίζει τους πεζούς, τρέχει σαν τρελός, παρανομεί καθημερινά…

Και ο άγιος του απαντάει..

-Μπορεί, αλλά είναι ο μόνος από όλους εσάς που στην βάρδιά του κάνει τουλάχιστο 50 άτομα να κάνουν τον σταυρό τους!!!

Ένας τροχονόμος σταματάει ένα μεθυσμένο οδηγό, που πηγαίνει στο αντίθετο ρεύμα.

-Που πάτε; του λέει.

-Δεν θυμάμαι, απαντάει ο οδηγός. Αλλά όπου κι αν πήγαινα μου φαίνεται πως άργησα, γιατί όλοι γυρίζουν πίσω...

Κάποτε ταξίδεψε ένας Έλληνας με τη γυναίκα του στη Ρωσία. Πήγαν λοιπόν σε ένα εστιατόριο για να φάνε. Ο σύζυγος θέλοντας να κάνει τον έξυπνο και ακούγοντας όλους τους ξένους πως μιλάγανε λέει στην γυναίκα του:

- Βρε γυναίκα από ότι ακούω τα Ρωσικά είναι εύκολη γλώσσα. Όλοι βάζουν στο τέλος της λέξης ένα ..ωφ, μπριζολώφ, κρασώφ, πατατώφ, ρυζώφ κ.τ.λ. Κάτσε τώρα να δεις, τι ωραία που θα φάμε.

Πράγματι λοιπόν, παραγγέλνουν ωραία και καλά, μιλώντας βέβαια πάντα ο άντρας και αφού τελειώνουν το φαΐ φωνάζουν το γκαρσόνι για τον λογαριασμό. Την ώρα λοιπόν που σημείωνε και ακούγοντας τον κύριο να υπερηφανεύεται στην κυρία του για τον τρόπο που συνεννοήθηκε με αυτόν στην παραγγελία, γυρνάει και του λέει:

- Ναι καλά , ας μην ήμουνα Έλληνας και θα σου έλεγα τι θα έτρωγες κακομοίρη μου!

Μια μέρα ξεκίνησε ο μπαμπάς χελώνα, η μαμά χελώνα και το χελωνάκι να πάνε για πικνίκ σε απόσταση ενός χιλιομέτρου. Αφού λοιπόν, για να φτάσουν στον προορισμό τους, πέρασαν δέκα χρόνια, κάθισαν να φάνε. Εκεί που άνοιξε η μαμά χελώνα το μπόλ με τα κεφτεδάκια διαπίστωσε ότι... ξέχασε να πάρει μαζί της το νερό, το λέει στον μπαμπά χελώνα και αποφασίζουν να στείλουν το μικρό χελωνάκι να πάει να φέρει απο το σπίτι το νερό.

Προτού ξεκινήσει το μικρό χελωνάκι να πάει να φέρει το νερό, τους λέει:

- Εγώ θα πάω, αλλά αν βάλει κανένας χέρι στα κεφτεδάκια, δέν πάω!

Μετά απο είκοσι δύο χρόνια δέ φάνηκε το μικρό χελωνάκι και ο πατέρας χελώνα λέει:

- Εγώ αρχίζω να τρώω γιατί με έχει κόψει η πείνα.

Τότε η μαμά χελώνα άρχισε να φέρνει αντιρρήσεις, αλλά με λίγη δυσκολία εκείνος κατάφερε να την πείσει.
Κάποια στιγμή αφου είχαν φάει απο πέντε κεφτεδάκια ο καθένας, πετάγεται πίσω απο τους θάμνους το μικρό χελωνάκι και τους λέει:

- Έτσι είστε έ; Τρώτε τα κεφτεδάκια! Δέν πάω για νερό!