ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ-ΨΥΧΑΓΩΓΙΑ-ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

Ο πύργος του Άιφελ είναι το σήμα κατατεθέν της πόλης του Παρισιού. Κατασκευάστηκε το 1889 από τον μηχανικό Γουστάβο Άιφελ και σήμερα αποτελεί ένα από τα γνωστότερα κτίρια στον κόσμο. Με ύψος 325 μέτρα (300 χωρίς την κεραία) ήταν το πιο ψηλό κτίριο στον κόσμο μέχρι που το ξεπέρασε το Εμπάιρ Στέιτ της Νέας Υόρκης το 1931. Έχει βάρος 10.100 τόνους και η κατασκευή του είναι τόσο σταθερή ώστε παρεκκλίνει μόλις έως 7,5 εκατοστά με σφοδρό άνεμο.

Έχει τρία επισκέψιμα επίπεδα, καθένα προσβάσιμο με σκάλες ή με ανελκυστήρα. Για την άνοδο μέχρι το πρώτο επίπεδο χρειάζονται 300 βήματα (το ίδιο και για το δεύτερο). Το τρίτο και μεγαλύτερο επίπεδο είναι προσβάσιμο μόνο με τον ανελκυστήρα. Και το πρώτο και το δεύτερο επίπεδο διαθέτουν εστιατόριο.

Ο πύργος έχει χρησιμοποιηθεί και για πολλές σκηνές ταινιών.

Ιστορία

Κατασκευάστηκε μεταξύ των ετών 1887 και 1889 ως είσοδος για την διεθνή έκθεση Uneversell αλλά και επ'ευκαιρία της εκατονταετούς επετείου της Γαλλικής Επανάστασης. Συνολικά 300 εργάτες ένωσαν 18.038 κομμάτια σφυρήλατου σιδήρου παρασκευασμένου σε φούρνους puddling με 2,5 εκατομμύρια πριτσίνια, με μια στατική μελέτη του Maurice Koechlin.

Η 22η Δεκεμβρίου είναι η μεγαλύτερη νύχτα του χρόνου, γνωστή ως το Χειμερινό Ηλιοστάσιο και διαρκεί περίπου 14 ώρες και 29 λεπτά.

Το χειμερινό ηλιοστάσιο προκύπτει όταν ο Ήλιος φτάνει στην πιο νότια απόκλιση του από τη Γη. Έτσι στο Βόρειο ημισφαίριο της Γης, όπου ανήκει και η χώρα μας είναι η μεγαλύτερη νύχτα του χρόνου, ωστόσο την ίδια στιγμή στο νότιο ημισφαίριο, είναι η μεγαλύτερη ημέρα.

Οι ημερομηνίες του χειμερινού ηλιοστασίου μπορεί να είναι από τις 20 έως τις 23 Δεκεμβρίου. Ωστόσο, συχνότερα συμβαίνει στις 21 ή στις 22 ενώ πολύ πιο σπάνια είναι στις 20 και 23. Συγκεκριμένα, το τελευταίο ηλιοστάσιο της 23ης Δεκεμβρίου ηλιοστάσιο ήταν το 1903 και δεν θα συμβεί ξανά μέχρι το 2303, ενώ ηλιοστάσιο στις 20 Δεκεμβρίου ηλιοστάσιο συμβαίνει εξίσου σπάνια και το επόμενο δεν υπολογίζεται πριν το 2080.

Το ηλιοστάσιο του Δεκεμβρίου έχει διαδραματίσει σημαντικό ρόλο σε πολιτισμούς σε όλο τον κόσμο, από την αρχαιότητα μέχρι τις μέρες μας. Ακόμα και οι εορτασμοί των Χριστουγέννων είναι στενά συνδεδεμένοι με το χειμερινό ηλιοστάσιο, ενώ το 2012, όταν είχε συμπέσει με το ημερολόγιο των Μάγιας κάποιοι έκαναν λόγο για καταστροφή του κόσμου.

Η Διεθνής Γραμμή Ημερομηνίας (International Date Line) είναι μια νοητή γραμμή στην επιφάνεια της Γης, η οποία περνά από τον ειρηνικό ωκεανό σχεδόν κατά μήκος του 180ου μεσημβρινού και χωρίζει το χτες από το αύριο. Αεροπλάνο ή πλοίο το οποίο περνά την Διεθνή Γραμμή Ημερομηνίας προσαρμόζει την ημερομηνία του αφαιρώντας ή προσθέτοντας μια μέρα, ανάλογα την κατεύθυνση που έχει περνώντας την γραμμή.

Παραδείγματος χάριν ένας ταξιδιώτης που περνά την γραμμή με κατεύθυνση προς τα ανατολικά αφαιρεί μια μέρα από αυτή που είχε πριν περάσει την γραμμή ενώ περνώντας με κατεύθυνση προς τα δυτικά προσθέτει μια μέρα σε αυτή που είχε.

Περνώντας την γραμμή προς τα ανατολικά κερδίζεται μια μέρα ενώ προς τα δυτικά χάνεται μια μέρα. Κλασσικό παράδειγμα είναι το μυθιστόρημα του Ιούλιου Βερν ο γύρος του κόσμου σε 80 ημέρες όπου ο Φιλέας Φογκ ξεκίνησε το ταξίδι του από το Λονδίνο προς τα ανατολικά και όταν επέστρεψε νόμιζε ότι είχε χάσει το στοίχημα αργοπορώντας μια μέρα, καθώς στο κομμάτι από την Γιοκοχάμα της Ιαπωνίας προς το Σαν Φρανσίσκο δεν αφαίρεσε μια μέρα από το ημερολόγιο του καθώς πέρναγε την Διεθνή Γραμμή Ημερομηνίας.

Άλλο παράδειγμα που σηματοδότησε και την ανάγκη για την διεθνή γραμμή ημερομηνίας ήταν όταν η αποστολή του Φερδινάνδου Μαγγελάνου που περιέπλευσε τον κόσμο το 1519-1522. Οι επιζώντες του πληρώματος (μόλις 18 άτομα στο σύνολο των 217 που αναχώρησαν) επέστρεψαν στον ισπανικό σταθμό πλήρως βέβαιοι για την ημέρα της εβδομάδας, η οποία βεβαιωνόταν από το ημερολόγιο του πλοίου. Παρ' όλα αυτά οι ευρισκόμενοι στον σταθμό επέμεναν ότι η ημέρα ήταν μία ημέρα αργότερα.