Οι πιθανότητες να εντοπιστεί η Γη από εξωγήινες μορφές ζωής χάνονται, λόγω της ψηφιακής επανάστασης, σύμφωνα με όσα υποστηρίζουν διακεκριμένοι διαστημικοί επιστήμονες.
Ο Δρ. Φρανκ Ντρέικ υποστηρίζει πως η σταδιακή απόσυρση των αναλογικών μεταδόσεων από την τηλεόραση, το ραδιόφωνο και τα ραντάρ έκαναν τον πλανήτη μας ηλεκτρονικά αόρατο από το διάστημα.
Ενώ τα παλαιού τύπου σήματα μεταδίδονταν σε εκατομμύρια μίλια στο διάστημα, φτάνοντας ακόμα και κάποια μακρινά αστέρια, οι ψηφιακές αναμεταδόσεις είναι πολύ πιο αδύναμες και έτσι είναι πιο δύσκολο να εντοπιστούν από μορφές εξωγήινης ζωής.
Ωκεανοί υγρών διαμαντιών, γεμάτοι με παγόβουνα στέρεων διαμαντιών, ίσως να υπάρχουν στον Ποσειδώνα και τον Ουρανό, σύμφωνα με ένα πρόσφατο άρθρο του περιοδικού Nature Physics.
Η έρευνα, που βασίστηκε στις πρώτες λεπτομερείς μετρήσεις του σημείου τήξεως των διαμαντιών, βρήκε πως τα διαμάντια συμπεριφέρονται όπως το νερό κατά τη διάρκεια της ψύξης και της τήξης, με τις στέρεες μορφές να επιπλέουν πάνω στις υγρές.
Η εκπληκτική αποκάλυψη δίνει στους επιστήμονες νέα στοιχεία για τα διαμάντια και κάποιους από τους πιο απομακρυσμένους πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος.
Εκτός από τα κορδόνια των παπουτσιών μας, κόμποι μπορούν να γίνουν τελικά και σε πιο απρόσμενα πράγματα. Μια ομάδα Βρετανών φυσικών κατόρθωσαν, για πρώτη φορά, να δέσουν το φως σε κόμπους. Το αξιοσημείωτο επίτευγμα, που κατέστη εφικτό χάρη στον έλεγχο του φωτός με την χρήση ολογραμμάτων, ανοίγει το δρόμο για νέα επίπεδα ακρίβειας στην τεχνολογία των λέιζερ, με εφαρμογές από την μέτρηση της ταχύτητας στο κυκλοφοριακό δίκτυο μέχρι την μέτρηση του ύψους διαφόρων αντικειμένων.
Η ανακάλυψη, που παρουσιάστηκε στο περιοδικό "Nature Physics", έγινε από ερευνητές των πανεπιστημίων του Μπρίστολ, του Σαουθάμπτον και της Γλασκώβης υπό τον δρα Μαρκ Ντένις, σύμφωνα με τις βρετανικές "Τέλεγκραφ" και "Ιντεπέντεντ" και το Live Science. Τέτοιου είδους κόμποι μέχρι τώρα είχαν περιγραφεί μόνο με μαθηματικά, αλλά για πρώτη φορά οι φυσικοί μπόρεσαν να υλοποιήσουν την αφηρημένη θεωρία στην πράξη.
Στο άκουσμα της λέξης «τηλεμεταφορά» όλοι φανταζόμαστε υπερσύγχρονους θαλάμους τύπου Star Trek, μέσα στους οποίους με το πάτημα ενός πλήκτρου μπορούμε να εξαφανιστούμε και αμέσως μετά να εμφανιστούμε ως διά μαγείας κάπου αλλού.
Στον κόσμο της επιστήμης η τηλεμεταφορά πραγματοποιείται καθημερινά στα πανεπιστημιακά εργαστήρια, με τρόπο αρκετά «μαγικό», αλλά λιγότερο εντυπωσιακό από εκείνον στο Star Trek. Οι σύγχρονοι επιστήμονες μπορούν προς το παρόν να τηλεμεταφέρουν την πληροφορία της ύλης σε μικροσκοπικό επίπεδο - για την ακρίβεια υποατομικό. Θα καταφέρουν άραγε να εφαρμόσουν κάποτε τα πειράματά τους και στο μακρόκοσμό μας; Αυτό είναι κάτι που μένει να το διαπιστώσουμε.
Επιστήμονας της πληροφορικής έσπασε το ρεκόρ υπολογισμού των ψηφίων μιας διάσημης μαθηματικής σταθεράς, του αριθμού π, υπολογίζοντας σχεδόν 2,7 τρισεκατομμύρια ψηφία που ακολουθούν μετά το 3,14, κάπου 123 δισεκατομμύρια περισσότερα ψηφία σε σχέση με το προηγούμενο ρεκόρ.
Ο Φαμπρίς Μπελάρντ, σύμφωνα με το BBC, χρησιμοποίησε έναν απλό επιτραπέζιο υπολογιστή για να κάνει το νέο υπολογισμό, που του πήρε 131 μέρες συνολικά. Ο νέος αριθμός-ρεκόρ του π χρειάζεται πάνω από ένα terabyte για να αποθηκευτεί σε σκληρό δίσκο.
Το προηγούμενο ρεκόρ με περίπου 2,6 τρισ. ψηφία κατείχε, από τον Αύγουστο του 2009, ο Νταϊσούκε Τακαχάσι του πανεπιστημίου Τσουκούμπα της Ιαπωνίας και του είχε πάρει 29 ώρες, αλλά με την υποστήριξη ενός σούπερ-κομπιούτερ 2.000 φορές πιο γρήγορου και χιλιάδες φορές πιο ακριβού από τον κοινό υπολογιστή που χρησιμοποίησε ο Μπελάρντ.
Εκτιμάται ότι αν χρειάζεται περίπου ένα δευτερόλεπτο για να εκφωνηθεί ένα ψηφίο η πλήρης απαρίθμηση φωναχτά όλων των ψηφίων του π θα απαιτούσε πάνω από 49.000 χρόνια!